Page 42 - Katalog 6
P. 42

292                                             Znaczną  ilość  swoich  dzieł  rozdał  bądź  sprzedał  za

               Nikifor Krynicki                                przysłowiowe  grosze,  w  latach  największej  biedy.
                                                               Część  ”obrazków”  Nikifora  włączono  do  zbiorowej
               1895-1968                                       ekspozycji   malarzy   lwowskich   i   przedstawicieli
                                                               École  de  Paris,  przygotowanej  przez  lwowskie  Ukraińskie
               Posterunkownia, 1930.
                                                               Muzeum  Narodowe  w  1932  roku,  ktaóra  miała  miejsce
               akwarela, papier / 23,5 x 14,5 cm [w świetle ramy]  w  Paryżu.  Historia  sławy  Nikifora  obejmuje  również
               29,5 x 20,5 cm, wymiary z ramą                  dzieje  wystaw:  począwszy  od  pierwszej  indywidualnej
               pieczątki na rewersie:                          krajowej  w  roku  1949,  poprzez  szereg  zagranicznych,
               [prostokątna] ‘Nikifor – malarz”                od  końca  lat  50.  (Paryż  -  galeria  Diny  Vierny),
               [okrągła] ‘Pamiątka z Krynicy – Nikifor’        Amsterdam,   Bruksela,   Liege,   1959;   krytycy
                                                               porównywali malarza do Celnika-Rousseau), przez lata 60.
               numer inwentarzowy: UK/et/12/5/2020/b           (Haifa, 1960; Wiedeń, Baden-Baden, Frankfurt nad Menem,
                                                               Hanower,  1961).  Wymienić  też  trzeba  pierwszą
               POCHODZENIE:
                                                               i  ostatnią  retrospektywę:  pierwsza  miała  miejsce
               kolekcja prywatna
                                                               w    1967   roku   w   warszawskiej   ”Zachęcie”
               1 500 zł - cena wywoławcza
                                                               ostatnia   -   w   2004   roku   w   warszawskim
               estymacja: 3 200 – 5 200 zł
                                                               Muzeum  Etnograficznym.  Natomiast  w  roku  1995
                                                               w  krynickiej  willi  ”Romanówka”  otwarto  Muzeum
                                                               Nikifora  (jako  oddział  Muzeum  Okręgowego  w  Nowym
               Nikifor,  zwany  też  Nikiforem  Krynickim;  (właśc.  Sączu).  Zaś  na  początku  2005  roku  miejscowa
               Epifaniusz  Drowniak)  urodził  się  w  1895  roku  w  Krynicy,  społeczność   łemkowska   wystąpiła   z   inicjatywą
               zmarł  w  1968  tamże.  Samouk,  zaliczany  do  grona  ufundowania  pomnika  artysty.  O  sile  oddziaływania
               najwybitniejszych  na  świecie  malarzy  tzw.  naiwnych,  ”obrazków”  Nikifora  świadczy  także  wrażenie,  jakie
               prymitywistów.  Nie  wiadomo  również,  kiedy  zaczął  wywarły na Edwardzie Dwurniku, który pod ich wpływem
               rysować  i  malować.  Od  początku  jednak  przejawiał  zmienił  poetykę  swojego  malarstwa  (”wykorzystał”  mię-
               ogromną   wolę   dążenia   do   celu,   jaki   sobie  dzy  innymi  charakterystyczną  czarną  kreskę).  Tak  na  ten
               wyznaczył  -  być  malarzem,  być  ”Matejką  z  Krynicy.  temat mówił:
               Najwcześniejsze  zachowane  prace  Nikifora  pochodzą
               sprzed   1920   roku.   Malował   cerkwie,   świętych,  ”Nigdy  nie  przeżyłem  większych  emocji  od  tych,  które
               architekturę  świecką  i  sakralną,  krajobrazy  miejskie   wzbudziły  we  mnie  jego  obrazy  oglądane  na  żywo.
               zwłaszcza   krynickie   i   mniej   liczne   krakowskie,  Pierwszy  raz  zobaczyłem  je  (...)  w  1965  roku.  (...)
               wnętrza  budynków,  mosty,  tory  kolejowe,  widoki  gór.  Próbowałem  wtedy  rysować  architekturę,  ale  dopiero
               Bez  względu  na  motyw  Nikifor  stosował  niewielkie  jak zobaczyłem tę wystawę, wiedziałem od razu, jak trzeba
               rozmiary  prac,  często  niewiele  większe  od  kartki  to  robić.  (...)  Był  skończonym  malarzem,  wspaniałym,
               papieru   zeszytowego.   Początkowo   wykorzystywał  głębokim,  podchodził  do  malowania  jak  mistrzowie
               podarowane   skrawki   -   na   przykład   austriackie  renesansu, klasycznie uczciwie. (...) Wszystko, co malował,
               druki  urzędowe,  zużyte  zeszyty  szkolne,  opakowania  jest  ZOBACZONE.  A  potem  to  zobaczone  tasowało  się
               po  czekoladkach,  papierosach,  papier  pakowy.  Malował  w  jego  pamięci,  wyobraźni,  swobodnie.  On  wyzwalał
               najchętniej  akwarelą,  czasami  łączoną  z  temperą  bądź  się  wspaniale  z  przymusu  rzeczywistości  i  kreował
                farbą olejną, rzadziej - w ostatnich latach życia - używał   obraz,  świat,  własną  ich  strukturę.  Opowiadał  siebie,
               kredek.  Dorobek  Nikifora  liczy  kilkadziesiąt  tysięcy  malował swój kosmos”
               prac.  Najwybitniejsze  -  zdaniem  znawców  -  pochodzą
               z   lat   20.-30.   Wtedy   określił   zarówno   swoje  [na  podstawie  opracowania  Małgorzaty  Kitowskiej-Łysiak
               zainteresowania   ikonograficzne,   jak   estetyczne.   z Instytutu Historii Sztuki KUL].









               40 |
   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47