Page 46 - Katalog 6

295 Mondrianem i Michelem Seuphorem. Swą działalnością
artystyczną i teoretyczno-publicystyczną wniósł istotny
Henryk Stażewski wkład w dzieje światowej awangardy. Należał
do ukonstytuowanych w Paryżu międzynarodowych
1894-1988
ugrupowań Cercle et Carre (od 1929) oraz
Piłsudski, 1930 Abstraction-Création (od 1931).
Od 1926 reprezentował polską sztukę za granicą w ramach
olej, płótno / 50 x 38 cm [w świetle ramy]
ekspozycji organizowanych przez Towarzystwo Szerzenia
59 x 47cm, wymiary z ramą
Sztuki Polskiej wśród Obcych. W 1928 wykonał
sygnatura i data p.d.: ’H Stażewski 1930’
projekty okładki dla pisma ”MUBA” redagowanego
na rewersie etykieta z datą 1939 w Paryżu przez litewskiego poetę Juozasa Tysliavę.
W 1929, również w Paryżu, podjął współpracę z Janem
numer inwentarzowy: UK/et/12/5/2020/e Brzękowskim i Wandą Chodasiewicz-Grabowską przy
POCHODZENIE: wydawaniu pisma ”L’Art Contemporain - Sztuka
Współczesna” Brał udział w wielu międzynarodowych
kolekcja prywatna
wystawach, m.in. w ”I Międzynarodowej Wystawie
29 000 zł - cena wywoławcza
Architektury Nowoczesnej” (Warszawa, 1926), ”Wystawie
estymacja: 35 000 – 55 000 zł
Sztuki Teatralnej” (Paryż, 1926), ”Machine Age Exposition”
(Nowy Jork, 1927) oraz ”Konstruktivisten” (Bazylea, 1937).
W 1932 prezentował swą twórczość wraz z grupą Nowa
Generacja we lwowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk
Pięknych i łódzkim oddziale Instytutu Propagandy Sztuki,
Henryk Stażewski, zaś w 1935 przyłączył się do wystawy Grupy Krakowskiej
w Krakowie. Należał do grona twórców Międzynarodowej
malarz, pionier awangardy lat 20. i 30. XX wieku, Kolekcji Sztuki Nowoczesnej udostępnionej publiczności
reprezentant konstruktywizmu, współtwórca nurtu w Muzeum Sztuki w Łodzi w 1931; zbiór obejmował
abstrakcji geometrycznej lat 60., 70. i 80. m.in. dzieła H. Arpa, M. Seuphora, T. van Doesburga,
Autor kompozycji reliefowych, projektant wnętrz, dekoracji F. Legéra, M. Ernsta, A. Ozenfanta i E. Prampoliniego.
scenograficznych i plakatów. Urodził się 9 stycznia 1894 W 1933 został współzałożycielem Koła Artystów
w Warszawie, zmarł tamże 10 czerwca 1988. Studia Grafików Reklamowych, będąc autorem wielu
artystyczne odbył w latach 1913-1919 w warszawskiej projektów typograficznych o stylistyce pokrewnej
Szkole Sztuk Pięknych w pracowni Stanisława Lentza. neoplastycyzmowi. W tymże roku odbyła się pierwsza
Związał się z pierwszym polskim ugrupowaniem indywidualna wystawa prac twórcy połączona
awangardowym założonym w 1917, nazwanym z prezentacją dzieł Karola Kryńskiego w Instytucie
Ekspresjoniści Polscy, zaś w 1919 przemianowanym na Propagandy Sztuki w Warszawie. W okresie
Formiści. Zadebiutował w 1920, pokazując swe prace II wojny światowej uległ zniszczeniu niemal cały
wraz z formistami w warszawskim Towarzystwie Zachęty dorobek artystyczny Stażewskiego. Po wojnie twórca
Sztuk Pięknych. W 1921 prezentował swe obrazy wraz związał się z Klubem Młodych Artystów i Naukowców
z Mieczysławem Szczuką w awangardowym Polskim Klubie oraz awangardową Galerią Krzywe Koło w Warszawie.
Artystycznym. W 1922 wziął udział w ekspozycji formistów Twórca prezentował swe prace na wielu wystawach
F 9 w warszawskim Salonie Czesława Garlińskiego. W 1923 polskiej sztuki współczesnej za granicą, m.in. w Paryżu
uczestniczył w Wystawie Nowej Sztuki w Wilnie (Musèe Art Moderne, 1977, 1982; Centre
i Międzynarodowej Wystawie Nowej Sztuki w Łodzi, Georges Pompidou, 1983), Sztokholmie, Amsterdamie,
które to wydarzenia zainicjowały ruch konstruktywistyczny Brukseli i Genewie (1959), Wenecji (1959, 1966, 1986),
w Polsce. Był członkiem-założycielem Grupy Kubistów, Nowym Jorku (Museum of Modern Art, 1976),
Konstruktywistów i Suprematystów ”Blok” (1924- Oslo (1961), Essen (1962, 1973), Stuttgarcie (1962),
1926) oraz ugrupowań, które rozszerzyły założe- Chicago (1964, 1966, 1967, 1972), Bochum (1964), Tel-Avivie
nia programowe Bloku - Praesens (1926-29) i a.r. (1965), Tokio (1966), Londynie (Royal Academy, 1970, 1984),
(1929-1936); zajmował się też redagowaniem Strasburgu (1970), Düsseldorfie (1974, 1981, 1982),
czasopism ”Blok” i ”Praesens”. Od 1923 projektował wnętrza Mediolanie (1974, 1986), Zurychu (1974, 1975),
i dekoracje teatralne. Swe awangardowe prace prezentował Hamburgu (1975), Madrycie, Berlinie i Kolonii (1977),
w Salonie Automobilowym firmy Laurin i Klement Rzymie (1979) i Los Angeles (1981). Retrospektywną
w Warszawie. Począwszy od 1924 wielokrotnie przebywał wystawę sztuki Stażewskiego zorganizowano w 1994
w Paryżu, gdzie nawiązał bliskie kontakty z Pietem w Muzeum Sztuki w Łodzi.

44 |